قيصر خود را ترك كرد، به وصال حق رسيد.او در آيينه جان خويش نظر كرد،خدا را در آيينه يافت.قيصر شهود كرد كه او تجلي بي پايان و تكرار ناپذير خداست.تنها معدودي از آدمها به مقام شهود حق در آيينه جان خويش مي رسند.همه انسانها بالقوه واجد اين استعداد هستند.اما در بسياري از آدمها صفات عالم صغير،خور و خواب و تفرقه – چيرگي مي يابد.اما خداي گونه گان به مقام بي مقامي مي رسند.آنها وحدت محض عارفانه اند،فهم عاشقانه اند،رهايش ناب اند،رسته از قيودند،عينيت تجلي حق اند،جامع صفات متضادند،مهار گسيختگان همه توان دروني اند.مقام اينان را نمي توان در زبان متعارف بشري بيان كرد.نور اينان مدام مي تابد،چشم نابيناي زمان از ديدن نور اينان عاجز است.آنگاه كه بار جديتهاي احمقانه را از دوش دل برداريم،كلماتمان، شادمان و سبكبال، بر امواج زمان مي رقصند.
سلام.از اين كه باز هم به وبلاگ سر زديد ممنونم.فعلا نمي شه دقيق پيش بيني كرد كه ممكنه چه شعارهايي براي انتخابات اين دوره بدن ولي اميدوارم به اندازه ي كافي از تجربيات سال هاي پيش مجلس استفاده كنن.
موفق و پيروز باشيد.
كوثر جان سلام
من بازم اومدم.چي كار كنم خوب اسم مطلبت تو وبلاگاي منتخب بود.
راستي با تبادل لينك موافقي؟
منتظرم
با علي
سلام دوست عزيز
يادش به خير و خدا رحمتش كناد ... خوش به سعادتش كه رفت و خوب رفت . الهي عاقبت بخيري نصيبش شده باشه . الهي شما هم عاقبت به خير بشي
بروزم با ((لقمه)) قدم رنجه كني خوشحال ميشم
سلام بر شما
قيصر را با شعر :
سراسر اگر زرد وپژمرده ايم شناختم
شعر انتخابيتان زيبا بود مثل ديگر نوشته هايتان
بااحترام بسيار
سلام.خسته نباشيد.موضوعات خيلي خوبي تو وبلاگ گذاشتيد.
قيصر خيلي عجيب بود ولي متعلق به همه بود.من با شعر هاش بزرگ شدم ولي قدر ندونستم.فراموشش كردم.تا اين كه رفت.چند روز پيش ها وقتي كتابخوونه رو مرتب مي كردم ديدم كلي كتاب شعر ازش دارم.تك تك شعر ها رو كه خوندم ديدم برام آشناست.اما خيلي دير شده بود.قيصر با تنهايي هاش رفت.
